بخشی از اهداف و برنامه های دانشگاه فنی و حرفه ای

بخشی از اهداف و برنامه های دانشگاه فنی و حرفه ای

پیشینه

-در سال 1344 مرکز آموزش فنی و حرفه ای با عنوان انستیتو تکنولوژی جهت تربیت تکنسین درجه 1 (کمک مهندس و مهندس عملی) برای دوره 2 ساله تأسیس شد.

- در سال 1357 و با پیروزی انقلاب اسلامی انستیتوهای تکنولوژی با مراکز تربیت معلم فنی و حرفه‌ای ادغام شدند و پس از انقلاب فرهنگی و بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها، در وزارت آموزش و پرورش دفتر مدارس عالی فنی و حرفه‌ای تأسیس شد که مسئولیت اداره آموزشکده‌ها و دانشکده‌های فنی و حرفه ای کشور را برعهده گرفت.

- درسال 1390 اداره بالغ بر 180 آموزشکده‌ها و دانشکده‌های فنی و حرفه ای با بیش از 180 هزار دانشجو ، 30 هزار مدرس و هیات علمی در سه مقطع کاردانی پیوسته، کارشناسی ناپیوسته و کارشناسی پیوسته با بیش از 90 رشته تحصیلی در اکثر شهرهای کشور توسط دانشگاه فنی و حرفه‌ای سپرده و با مصوبه مجلس شورای اسلامی و کلیه اختیارات و امکانات به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انتقال داده شد.

مأموریت ها

- تربیت تکنیسین، مهندس و متخصص فنی و حرفه ای ماهر با ارایه و توسعه آموزش های عالی فنی و حرفه ای به جوانانی که نقش بنیادین در توسعه صنعت، کشاورزی و خدمات جهت اشتغال در بازار کار کشور دارند.
- ایجاد و ارتقای دانش، نگرش و کنش دانشجویان با توانمندسازی و شکوفایی استعدادهای نهفته جهت تولید فناوری های سطوح پایین و میانی

اهداف
- اصلاح هرم تحصیلی و شغلی نیروی کار و ارتقا توانمندسازی و افزایش قابلیت های مهارتی سرمایه های انسانی
- کاهش فاصله سطح شایستگی نیروی کار کشور با سطح استاندارد جهانی با تربیت نیروی انسانی متناسب با فرصت­های جدید شغلی، فنی و حرفه ای با ایجاد زمینه های اشتغال مولد و افزایش نرخ بهره وری نیروی انسانی
- گسترش آموزش های عالی کارآفرینی با توانمندسازی اجتماعی دانشجویان به منظور راه اندازی محیط های اشتغال و کسب و کار به منظور توسعۀ اشتغال مولد، کاهش بیکاری و پاسخگویی به نیازهای صنایع در حوزه های مهارتی و فنآوری

- درک نیازهای بخش صنعت، کشاورزی و خدمات در عرصه نیروی انسانی از طریق ایجاد ارتباط نزدیک بین محیط آموزش و صنعت برای ایجاد قابلیت های فنی و حرفه ای و مکان یابی جهت اشتغال فارغ التحصیلان
- بهبود و توسعه پیوندهای دانشگاه، بنگاه های اقتصادی و بازار با بهبود فرهنگ کار و تولید در چارچوب رویکردهای نظام های محلی و ملی نوآوری
-بومی سازی توسعه اقتصادهای محلی از طریق آموزش منابع انسانی مستعد محلی مطابق برنامه های آمایش سرزمین
- فرصت سازی آموزش منابع انسانی کار و تولید جهت تحقق اولویت های اقتصادی کشور به ویژه در بهینه سازی منابع انرژی، آب، حمل و نقل، فناوری های اطلاعات و ارتباطات، فلزات و ...

مزیت های نسبی

- برخورداری از شبکه گسترده از دانشکده ها و آموزشکده های فنی و حرفه ای سطح کشور (181 مرکز فعال)
- برخورداری از برند معتبر آموزش­های عالی فنی و حرفه ای با قدمت 55 ساله (1344)
- برخورداری از فضای ها و تجهیزات بروز گستردۀ آموزشی،کارگاهی، آزمایشگاهی، کشاورزی، تربیت بدنی و ...
- برخورداری از شبکه گسترده آموزشگران (مربیان، مدرسان و هیات علمی متعهد، متخصص، خبره، ماهر و ...) (30 هزار)
- سرفصل درسی مبتنی بر وزارت علوم و تحلیل شغلی، بازار ، کسب و کار، تقاضا-محور، نیازهای کشور و توانمندی ها
- خروجی سیستم: نیروی کاری جامعه
- مطابق مطالعات و تحلیل جدید، آمار اشتغال دانش آموختگان بین 80-70 درصد

انتظارات از دانشگاه (مطابق سند راهبردی)

- تبدیل به قطب دانشگاه های فناور، نوآور و کارآفرین کشور
- برخوردار از بالاترین میزان جذب دانش آموختگان در بازار کسب و کار و اشتغال کشور
- برخوردار از بالاترین تعداد دانش آموختگان خود اشتغال، کارآفرین و ثروت آفرین
- برخوردار از بالاترین استانداردهای کیفیت مهارت آموزی
- بهره بردار از بالاترین سطح فناوری های نو در آموزش و پژوهش
- برخوردار از بهترین برند معتبر ملی و منطقه ای آموزش های فنی و حرفه ای

- هماهنگی با سیاست های اقتصاد مقاومتی

- افزایش سهم سرمایه انسانی از طریق توسعه آموزش های عالی مهارتی و حمایت از نوآوری، در قالب تربیت تکنیسین مهارتی هم راستا با رشد بهره وری اقتصاد و آموزش مداوم نیروی کار در طی دوره های کوتاه مدت تکمیلی (مواد  3و 5)
- ساماندهی آموزشکده ها و دانشکده ها (ماده 16)
- امکان تولید نیازهای تجهیزات اداری  و برخی اقلام مصرفی مورد نیاز دانشگاه ها و دستگاه های اجرای با هدف درآمدزایی و صرفه جویی در هزینه ها (ماده 16)